Wetenschappers hebben voor het eerst een aanvaardbare verklaring gevonden waarom de kleine planeet Mercurius een bijzondere rotatietietoestand heeft. Mercurius, de binnenste planeet in het zonnestelsel, draait om de 88 dagen om de Zon en om 58 dagen om zijn as. Onderzoekers van ondermeer de Universiteit van Namen hebben hier nu een goede verklaring voor gevonden.
Tot op heden is de merkwaardige rotatietoestand van Mercurius nog steeds één van de meest onbegrepen eigenschappen van deze planeet. Wetenschappers van de Universiteit van Namen (UNamur) hebben samen met collega's uit Brazilië en de Verenigde Staten nu een beter theoretisch model ontwikkeld voor de reactie van een planeet op getijdekrachten van een ster, in dit geval de Zon. Zo is men tot de conclusie gekomen da,t in het geval van Mercurius, de getijdekrachten kleine vervormingen kunnen veroorzaken in de vaste mantel van de planeet. Ook op Aarde verplaatsen de vervormingen, die veroorzaakt worden door de getijden in de oceanen, zich over het oppervlak van onze planeet. Uit de nieuwe berekeningen blijkt dat de zogeheten '2:3-resonantie' van Mercurius (de rotatietoestand van Mercurius) waarschijnlijk het resultaat is van het getijdenspel tussen de Zon en de planeet. Een bijkomende conclusie uit deze nieuwe berekeningen is dat de vorming van de grote metaalkern van Mercurius wellicht heeft plaatsgevonden nadat de planeet zich in de huidige rotatietoestand bevond. De onderzoekers vermoeden dat men dergelijke vergelijkbare situaties ook nog gaat aantreffen bij andere planeten rondom andere sterren. De nieuwe berekeningen werden gepresenteerd op de 45ste bijeenkomst van de Division for Planetary Sciences (DPS) van de American Astronomical Society in Denver, Colorado.
Meer info (Frans): http://nouvelles.unamur.be/upnews.2013-10-02.0003773803/view
