Indien alles verloopt zoals gepland moet op maandag 8 januari 2023 een nieuwe Amerikaanse Vulcan Centaur raket gelanceerd worden met aan boord de private maanlander Peregrine. Peregrine werd gebouwd door het bedrijf Astrobotic Technology en moet verschillende wetenschappelijke instrumenten en enkele kleine robotwagentjes tot op het maanoppervlak brengen. Deze missie maakt deel uit van NASA's Commercial Lunar Payload Services programma waarbij het Amerikaanse ruimtevaartagentschap samenwerkt met private ruimtevaartbedrijven om wetenschappelijke apparatuur tot op het oppervlak van de maan te brengen. Aan boord van de Peregrine maanlander bevindt zich ook een Belgische tijdcapsule in de vorm van een klein nikkel schijfje!
Naast wetenschappelijke instrumenten en enkele kleine maanrovers bevinden zich aan boord van de Peregrine maanlander ook enkele zogeheten 'time capsules'. Eén van deze tijdcapsules is het Belgium2theMoon project. Dit is een Belgisch non-gouvernementeel ruimtevaartproject in samenwerking met Astrobotic Technology en het bekende koerierbedrijf DHL. Het project bestaat uit een klein nikkel schijfje dat deel uitmaakt van de DHL MoonBox met daarop lasergegraveerde foto's en tekst. Foto's en tekst werden met behulp van 'nanofiche'-techniek op de munt gegraveerd. In tegenstelling tot andere alternatieven, vervagen gegraveerde foto's of tekst op nikkel gebaseerde Nanofiche nooit. De gegevens op het nikkel schijfje zullen waarschijnlijk miljarden jaren onaangeroerd bewaard blijven liggen op het maanoppervlak. Dat komt doordat nikkel niet oxideert en bestand is tegen elektromagnetische straling en extreme hitte en koude op de Maan. Dit muntje werd ondergebracht in de DHL MoonBox en zal als een minuscule tijdcapsule naar de maan worden gebracht aan boord van de Peregrine maanlander. De Belgium2theMoon-tijdcapsule moet het tweede voorwerp van Belgische herkomst worden dat op de maan zal geplaatst worden. Het eerste was Fallen Astronaut, een aluminium beeldje, gemaakt door de Belgische kunstenaar Paul Van Hoeydonck. Het werd op de Maan geplaatst door de astronauten van Apollo 15 in 1971. De DHL MoonBox bevat alles samen 28 capsules die allemaal gevuld zijn. Het bevat artikelen uit de Verenigde Staten, Groot-Brittannië, Canada, Nepal, Duitsland en België.
De Peregrine maanlander
De door Astrobotic Technology gebouwde Peregrine maanlander heeft bij zijn lancering een gewicht van 1,2 ton. Het gevaarte bestaat uit een aluminium structuur waarvan het ontwerp ook kan gebruikt worden voor andere toekomstige interplanetaire missies. Zo bestaan er al plannen voor een tweede Peregrine missie. Het propulsiesysteem van Peregrine bestaat uit vijf kleine raketmotoren die gebouwd werden door Frontier Aerospace. Deze raketmotoren, die elk een stuwkracht hebben van 667 Newton, moeten er voor zorgen dat de maanlander zich na de lancering in een baan om de maan begeeft waarna deze moet afdalen en landen op het maanoppervlak. Het onbemande ruimtevaartuig is 2,5 meter groot en 1,9 meter hoog. In totaal kan deze maanlander 265 kilogram aan wetenschappelijke instrumenten en vracht naar het maanoppervlak brengen maar tijdens deze eerste missie moet Peregrine ongeveer 90 kilogram aan wetenschappelijke instrumenten naar de maan brengen.
Ongeveer 40 minuten na het loskoppelen van Peregine van de Vulcan Centaur raket zal het voortstuwingssysteem van Peregrine geactiveerd worden en zal de maanlander beginnen met het ontvangen van commando's van het Astrobotic Mission Control Center. Een van de eerste commando's zal de stuwraketten in werking stellen om de zonnepanelen van Peregrine op de zon te richten om te beginnen met het opladen van de batterij. Tijdens de vlucht naar de maan zal het team de baan aanpassen in een baan om de aarde voordat de maanbaan wordt ingezet. Peregrine zal dan in een stabiele baan blijven en systeemcontroles uitvoeren voor de historische landing die gepland is voor 23 februari 2024. Indien alles probleemloos verloopt, moet Peregrine landen in het Mons Gruithuisen Gamma gebied dat zich ten noorden van de bekende Gruithuisen krater bevindt. Eenmaal Peregrine een zachte landing heeft gemaakt op het maanoppervlak zal deze tussen de acht en tien dagen functioneren.
De Peregrine maanlander werd voorzien van acht wetenschappelijke instrumenten waarvan er zes werden ontwikkeld door de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA en één door het Duitse ruimtevaartagentschap DLR. Dit Duitse instrument moet zeer nauwkeurig het stralingsniveau meten waarmee een menselijk lichaam te maken krijgt tijdens een reis naar de maan en terug naar de aarde. De instrumenten afkomstig van NASA gaan onder andere de oppervlaktemorfologie, oppervlaktetemperatuur en de overvloed aan waterstofhoudende materialen van het regoliet op de landingsplaats meten en bepalen. Een ander instrument zal dan weer de exosfeer van de maan na de afdaling en landing en gedurende de dag op de maan karakteriseren om het vrijkomen en de beweging van vluchtige stoffen te begrijpen.
Naast wetenschappelijke instrumenten moet Peregrine ook enkele kleine maanrovers tot op het maanoppervlak brengen. Deze werden ontwikkeld door het Mexicaanse Agencia Espacial Mexicana (AEM) en de Amerikaanse Carnegie Mellon University. Het Mexicaanse ruimtevaartagentschap AEM ontwikkelde speciaal voor deze missie vijf kleine maanrovertjes die elk nog geen 60 gram wegen en ongeveer 12 centimeter groot zijn. Studenten van de Amerikaanse Carnegie Mellon University bouwden voor deze missie dan weer de 2 kilogram zware Iris maanrover die de omvang heeft van een schoendoos. Met de kleine Iris maanwagen willen de studenten aantonen dat ook kleine ruimtetuigjes een belangrijke wetenschappelijke bijdrage kunnen leveren.
