Sonaca, één van de belangrijkste luchtvaartfabrikanten van België, vervaardigt een zeer belangrijk onderdeel voor de Amerikaanse Orion ruimtecapsule. Met deze nieuwe ruimtecapsule willen de Verenigde Staten en NASA in het kader van het Artemis ruimteprogramma binnen enkele jaren terug astronauten tot op het oppervlak van de maan brengen. Hierdoor werkt België ook intensief mee aan de terugkeer van de mens naar de maan.
Sinds 2016 heeft het Belgische luchtvaartbedrijf Sonaca al vijf belangrijke onderdelen gemaakt voor de nieuwe Amerikaanse Orion ruimtecapsule. Dit cirkelvormig, aluminium onderdeel is een structureel deel van de servicemodule van de Orion ruimtecapsule. Volgens Sonaca was dit onderdeel zeer delicaat om te realiseren aangezien de industriële productie ervan moest gecombineerd worden met de zeer hoge graad van precisie. De eerste twee onderdelen die Sonaca heeft vervaardigd, werden gebruikt voor ontwikkeling en grondtesten van de eerste prototypes van de Orion ruimtecapsule. De overige onderdelen zullen gebruikt worden bij Orion ruimtecapsules die testvluchten gaan uitvoeren. Zo plant NASA in 2021 een eerste onbemande testvlucht met de nieuwe Orion ruimtecapsule waarna in 2022 en 2023 de eerste bemande ruimtevluchten gepland zijn. Wanneer Amerikaanse astronauten binnen enkele jaren opnieuw op het oppervlak van de maan wandelen mag België hier eveneens trots op zijn aangezien een Belgisch bedrijf heeft bijgedragen tot de realisatie van dit project. Sonaca heeft zijn hoofdkantoor in het Waalse Gosselies, heeft wereldwijd meer dan vierduizend werknemers in dienst en heeft vestigingen in Brazilië, Canada, China, Roemenië en de verenigde Staten.
Het Orion ruimtevaartuig bestaat uit een Crew Module, een Service Module en een Launch Abort System. Het principe achter deze configuratie werd ook al gebruikt ten tijde van het Apollo Maanprogramma. De Crew Module, die gebouwd wordt door het Amerikaanse lucht- en ruimtevaartbedrijf Lockheed Martin, biedt plaats aan vier tot zes ruimtevaarders en heeft het ontwerp van een klassieke conische ruimtecapsule. Deze capsule heeft onderaan een diameter van vijf meter, een gewicht van 8,5 ton en beschikt over een onder druk gebrachte leefruimte van 8,9 kubieke meter. Ter vergelijking: de Apollo ruimtecapsule had een onder druk gebrachte leefruimte van slechts 5,9 kubieke meter. In tegenstelling tot de Apollo ruimtecapsules, die begin de jaren ’60 werden ontworpen, beschikt de Orion Crew Module wel over een automatische koppelingssysteem waarmee het ruimtevaartuig zich kan vasthechten aan andere ruimtetuigen zoals het internationale ruimtestation ISS. Onderaan de Crew Module bevindt zich een hitteschild dat de warmte moet opvangen dat door het samenpersen van de lucht voor de inkomende capsule wordt veroorzaakt tijdens de terugkeer in de atmosfeer van de Aarde. Het is het grootste hitteschild dat ooit door Lockheed Martin en NASA werd gebouwd. Het hitteschild moet temperaturen aankunnen tot ongeveer 2 200° Celsius en bestaat uit één enkel naadloos stuk AVCOAT dat ook al ten tijde van het Apollo Maanprogramma werd gebruikt. Na de terugkeer in de atmosfeer zal de Orion Crew Module drie grote parachutes gebruiken om snelheid te minderen waarna het ruimtevaartuig zal landen in zee. Het systeem werd ook zo ontworpen dat de astronauten veilig kunnen landen in zee wanneer één van de drie parachutes zich niet zou openvouwen. Onderaan de Crew Module en het hitteschild bevindt zich de bijhorende Orion Service Module. In dit belangrijke compartiment bevinden zich alle zuurstof, energie- en propulsiesystemen die men nodig heeft voor een bemande ruimtevlucht. Zo kan men de baan en de koers van het ruimtevaartuig in de ruimte wijzigen dankzij raketmotoren aan boord van de Service Module. In mei 2011 maakte de directeur van de Europese ruimtevaartorganisatie ESA bekend dat NASA met ESA gaan samenwerken voor de ontwikkeling van de Orion Service Module waarvan het ontwerp lijkt op dat van de propulsiemodule van de Europese Automated Transfer Vehicle (ATV). Deze Service Module zal een gewicht hebben van 13 ton, is 4 meter lang en wordt momenteel gebouwd bij Airbus Defence and Space in het Duitse Bremen.
